စိမ်းညိုညိုတောင်တန်းကြားချေက ထွက်ဟိလာရေနီရောင်ခြည်စော် ငါရို့ကိုမမြင်ကန်ဆောင်ဗျာယ်
လှတပတချေ ရွှိ့လျားနီလျက် ။

လှမ်းမြင်နီရရေ စာသင်ကျောင်းကိုတောင်
ဇဝေဇဝါနန့် မသဲကွဲလိုက်ရေဖြစ်ရပ် ။

ဒေမြက်ခင်းစိမ်းစိမ်းချေကြားက
ကိုယ့်အိမ်သို့ ပြန်ပြီးဖို့တောင် တှုန်လှုပ်ကြောက်လန့်နီသူမှာ
လူတစ်ယောက်နန့် လွယ်အိတ်ချေသုံးလုံး ။

သွီးချောင်းစီးဗျာယ် ဂွင်တိုင်းသီကျန်နီခရေ
ကလေချေနှစ်စော် စိတ်ဝိဉာဉ်နန့်အော်ပြောနီ‌‌စွာလား
တစ်ခုခုတော့ကြားနီရရေ…။

ကျည်ကာမပါရေ ခြီထောက်တိမှာ
မြေမြှုပ်မှိုင်းကိုမသိ
စစ်ကိုမသိ ငါရို့က ဇာဖီးကြီးသင့်လို့လေ့လတ် ။

မျက်စိကိုမှိတ်
နားကိုပိတ်ထားလိုက်တေ…
နှင်း စက်ချေ တဖြောက်ဖြောက်
မျက်ရည်တိစော် ခြီမသို့ရောက်လားရေ…။

Dလင်းညို
24.9.24: