Category: ဆောင်းပါး
အသက်ဘေးမကြောက် လွတ်မြောက်လိုသည်
စစ်မေ (၁) မခင်မေဝင်း (အမည်လွှဲ) ဟာ အသက် ၁၉ နှစ်မှာ အာရက္ခတပ်တော်ထဲကို ဝင်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ဆယ်တန်းကို ထူးထူးချွန်ချွန်အောင်မြင်ခဲ့တဲ့ သူဟာ တက္ကသိုလ်ဆက်တက်ဖို့ မိဘတွေက တိုက်တွန်းခဲ့ပေမယ့် အာရက္ခတပ်တော်ထဲကိုသူ့ဆန္ဒနဲ့သူပဲ ဝင်သွားခဲ့တယ်။ ၂၀၂၁ စစ်တပ်အာဏာမသိမ်းခင်ကပဲ တပ်တော်ထဲကိုဝင်ခဲ့တဲ့ မခင်မေဝင်းဟာ အာဏာသိမ်းပြီးချိန်မှာတော့ ဆေးတပ်မှာ ဗိုလ်ကြီးဖြစ်နေပါပြီ။…
စောင့်နိမ်ကြတေ လူပေါင်းသိန်းချီလို့
အသက်ပီးလို့တိုက်ကြ အသက်ပီးလို့တိုက်ကြ အသက်ပီးလို့တိုက်ကြ (တက်ကြ ကျားးး ထိုးးးးးးးးးးးးးးး ကျားးးး ရန်သူ့ကုန်းကိုးး) မိုးရွာမသိ နိန်ပူမသိ ရန်သူ့ကျဉ်ဆံ မင်းရို့ကျဉ်ဆံ ပလူးပလဲ ပျံလို့ မင်းတူးထားရေတွင်းက ခါးလောက်နဲ့ ပေါင်တစ်ထောင်ဗုံးကျရေနေရာက ရေကန်ကြီးမြင်ယင့် ထမင်းပို့သားကမလာနိုင် ရီမရှိဘဲခံနိုင်ရေမင်းရို့ လက်မှာပြတ်လို့ထွက်တေသွီးကို သောက်နိန်ရရေမနား ရင်ဘကြီးလိုက်တေ ဝေ ငါတော့မျက်ရည်မကျယာ…
အာရက္ခပြည် ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် ULA/AA ရဲ့ လမ်းညွှန်မြေပုံ
ရခိုင်ပြည်ဟာ လူမျိုးရေး ပဋိပက္ခ ၊ ဘာသာရေး ပဋိပက္ခတို့ စတင်မြစ်ဖျားခံရာ နေရာ လို့ လက်ညှိုးထိုးခံရတဲ့ ဒေသဖြစ်ပါတယ်။ တစ်ဖက်က ကြည့်ရင်တော့ ရခိုင်ပြည်ဟာ မတူကွဲပြားမှု နဲ့ အတူယှဉ်တွဲနေထိုင်ရေး ကို ကာလ ကြာရှည်စွာ လက်ခံထားပြီးသား "လခြမ်းမြေ "လည်းဖြစ်ပါတယ်။ ရခိုင်ပြည် လို့…
သူပုန်ဖြူ ကဗျာ စုစည်းမှု – ရီဗျူး
သူပုန်ဖြူ ကဗျာပေါင်းချုပ်စာအုပ်လေးက ကျွန်တော့်လက်ထဲ ရောက်နေခဲ့တာ နှစ်ရက်လောက်ရှိပါပြီ။ တော်လှန်ရေးတပ်ဖွဲ့ တစ်ခု ဖြစ်တဲ့ BPLA ဆီက ဝယ်ယူခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်ထဲက ကဗျာတွေဟာ အားလုံးပဲ သိကြတဲ့အတိုင်း AA ဒု စစ်ဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ် ညိုထွန်းအောင် ခေါ် ဒေါက်တာ ညိုထွန်းအောင်ရဲ့ ရေးဖွဲ့မှုတွေ ပဲ…
ပြောင်းလဲသွားသော ပထဝီနိုင်ငံရေး (သို့မဟုတ်) AA ရဲ့ အံ့ဖွယ်တိုးတက်မှု
ရခိုင်ပြည်နယ်ရှိ အာရက္ခတပ်တော် (AA) ရဲ့ အင်အားကြီးထွားလာမှုဟာ တောင်အာရှနဲ့ အရှေ့တောင်အာရှမှာ ဒေသတွင်းအာဏာနဲ့ လုံခြုံရေး ကဏ္ဍများကို ပြောင်းလဲလိုက်ပြီး သမိုင်းဝင် အပြောင်းအလဲတစ်ခု ဖြစ်လာပါတယ်။၂၀၂၄ ခုနှစ် အောက်တိုဘာ နဲ့ ဒီဇင်ဘာလတို့မှာ AA ဟာ ၂၇၁ ကီလိုမီတာရှည်လျားတဲ့ မြန်မာ-ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် နယ်စပ်တလျှောက်လုံးအပါအဝင် ရခိုင်ပြည်နယ်ရဲ့…
အိမ်….ပြန်ချင်ပြီ
အခုဇန်တို့ နေတဲ့နေရာလေးက AA ထိန်းချုပ်ထားတဲ့မြို့လေး တစ်မြို့ဖြစ်တယ်။ ကိုယ့်အိမ် ကိုယ့်ယာ ကိုယ့်မြို့ မဟုတ်ပေမယ့် ဒီမြို့လေးကို ဇန် သဘောကျပါတယ်။ စစ်ဘေးရှောင် ဇန် ကို ခိုလုံခွင့်ပေး တဲ့ ဒီမြို့လေးကို တစ်သက် မေ့တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ဒီမြို့လေးမှာ မနက်အိပ်ရာထရင် မုန့်ကိုသွားဝယ်စားဖို့မလိုလောက်အောင်လှည့်လယ်ရောင်းချသူ ပေါပါတယ်။ မိုးလင်းရင်…
“ရိုးမရိပ်အောက်က အမ်းမြို့ငိုသံ”
ရောဂန္တရကပ်၊ သတ္တန္တရကပ်၊ ဒုဗ္ဘိက္ခရကပ် ဟုဆိုတဲ့ ရောဂါဘယဘေး၊ စစ်မက်ဘေး၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါး ဘေးဆိုတာမျိုးဟာ လူတိုင်း ကြုံဆုံရမှာ ကြောက်ရွံ့ကြပါတယ်။ အဲ့ဒီကပ်ကြီး သုံးပါးဟာ အခုအခါတော့ အမ်းမြို့ကို ခရီးတစ်ထောက်ရောက်လာပုံပေါ်ပါတယ်။ စက်တင်ဘာလမှာ စတင်ခဲ့တဲ့ မဲတောင်တိုက်ပွဲဲကြောင့် သေနတ်သံ၊ ဗုံးသံ ၊အမြောက်သံ၊ လေယာဉ်သံ တညံညံကြား က…
ဆွမ်းတော်ခိုးစားတဲ့ကျီးကန်း
ကျီးကန်းတွေက လူကိုရန်လုပ်တတ်တယ်။ ကိုယ်တိုင်ကြုံဖူးလို့အဲ့လိုပြောလို့ရတာပါ။ သူတို့တွေဟာ အမှတ်ကြီးတယ်လို့လဲပြောကြတယ်။ သူတို့မှတ်ထားတဲ့သူဆို အချိန်အတော်ကြာကြာအထိကို မှတ်ထားတတ်ကြတယ်လို့ ဆိုတယ်။ ကျနော်တို့နေတဲ့ တိုက်ခန်းမှာ ကျီးကန်းတွေ မကြာခဏ လာနားတယ်။ကျီးကန်း တကောင်မက လာနားတာပါ။အရောင်တူငှက်အမျိုးအစားဖြစ်တော့ ဘယ်အကောင်က ဘာဆိုတာတော့ခွဲခြားလို့တော့ မရဘူး။ မနေ့က အခန်းရှေ့လာနားတဲ့ ကျီးကန်းတကောင်က ဒီနေ့လာနားတဲ့ ကျီးကန်းတကောင်နဲ့ တူချင်မှ…
လူတစ်ယောက်နန့် လွယ်အိတ်ချေသုံးလုံး
စိမ်းညိုညိုတောင်တန်းကြားချေက ထွက်ဟိလာရေနီရောင်ခြည်စော် ငါရို့ကိုမမြင်ကန်ဆောင်ဗျာယ်လှတပတချေ ရွှိ့လျားနီလျက် ။ လှမ်းမြင်နီရရေ စာသင်ကျောင်းကိုတောင်ဇဝေဇဝါနန့် မသဲကွဲလိုက်ရေဖြစ်ရပ် ။ ဒေမြက်ခင်းစိမ်းစိမ်းချေကြားကကိုယ့်အိမ်သို့ ပြန်ပြီးဖို့တောင် တှုန်လှုပ်ကြောက်လန့်နီသူမှာလူတစ်ယောက်နန့် လွယ်အိတ်ချေသုံးလုံး ။ သွီးချောင်းစီးဗျာယ် ဂွင်တိုင်းသီကျန်နီခရေကလေချေနှစ်စော် စိတ်ဝိဉာဉ်နန့်အော်ပြောနီစွာလားတစ်ခုခုတော့ကြားနီရရေ...။ ကျည်ကာမပါရေ ခြီထောက်တိမှာမြေမြှုပ်မှိုင်းကိုမသိစစ်ကိုမသိ ငါရို့က ဇာဖီးကြီးသင့်လို့လေ့လတ် ။ မျက်စိကိုမှိတ်နားကိုပိတ်ထားလိုက်တေ...နှင်း စက်ချေ တဖြောက်ဖြောက်မျက်ရည်တိစော်…